Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 22 - 35, 30.12.2019

Öz

Kaynakça

  • AKDOĞAN, Yalçın (2004). AK Parti ve Muhafazakar Demokrasi. İstanbul: Alfa Yayıncılık.Aysel, Aziz (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.BAUDRILLARD, Jean (1996). Sessiz Yığınların Gölgesine ya da Toplumsalın Sonu. (çev. Oğuz Adanır). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.BECK, Ulrich (1999). Siyasallığın İcadı. (çev. Nihat Ülner) İstanbul: İletişim Yayınları. ÇOŞKUN, Mustafa Kemal (2006). Süreklilik ve Kopuş Teorileri Bağlamında Türkiye’de Eski ve Yeni Toplumsal Hareketler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. cilt 61,sayı 1,s.67-102.DALTON, Russell, J. (1996), Citizen Politics: Public Opinion and Political Parties in Advanced Industrial Democracies. Chatham, NJ: Chatham House.HABERMAS, Jürgen (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Yeni Türkiye 21.Yüzyıl Özel Sayısı. sayı:19.HARVEY, David (1997). Postmodernliğin Durumu. (çev. Sungur Savran) İstanbul: Metis Yayınları.KARAGÖZ, Kezban (2013), Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Digital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi. Temmuz-Aralık 2013,sayı:1, s.131-156.KAPANİ, Munci, (2002), Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.KESKİN, Fatih (2011). Politik Profesyoneller ve Uzmanlar. Ankara: De Ki Yayınları. KIRCHHEIMER, Otto (1996). The Transformation of Western European Party System. (der. L.Palmımbara, M. Weiner) Political Parties and Political Development. NJ: Princeton University, s.177-200
  • KÖKER, Eser (2007). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: İmge Kitapevi, KYMLICKA Will (2004). Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş. İstanbul: İstanbul Bilgi Yayınları.MANCINI, Paolo, SWANSON, David L. (1998). Politics, Media, and Modern Democracy Introduction. (eds. David L. Swanson, Paolo Mancini) Politics, Media, and Modern Democracy an International Study of Innovations in Electrol Campaigning and Their Consequences. Westport: Preager Publishers.MANCINI, Paolo (2009). Politik Profesyonellikte Yeni Ufuklar. (der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halkla İlişkiler Üzerine. Ankara: Dipnot Yayınları.MAZZOLENİ, Gianpietro, SCHULZ, Winfred (2009). Politikanın Medyatikleşmesi: Demokrasiye Bir Meydan Okuyuş Mu?. (der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halka İlişkiler Üzerine. Ankara: Dipnot Yayınları.McNAIR, Brain (2005). An Introduction to Political Communication. New Yrok: Routledge.MEYER, Thomas (2004). Medya Demokrasisi. (çev. Ahmet Fethi) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. ÖZDEMİR, Süleyman (2007). Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti. İstanbul: İTO Yayınları.ÖZDEMİR, Süleyman (2009). Küreselleşme ve Refah Devletleri Üzerindeki Etkileri, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sayı: 57, s.56-86ÖZKAZANÇ, Alev (2007). Siyaset Sosyoloji Yazıları: Yeni Sağ ve Sonrası. Ankara: Dipnot Yayınları.ÖZTÜRK, Bülent (2015). Siyasal İletişimde İdeolojik Söylem: 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Üzerine Bir İnceleme. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi. Cilt 2, Sayı1, s.68-85.POSTMAN, Neil (2012). Televizyon: Öldüren Eğlence (Gösteri Çağında Kamusal Söylem). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.STREET, John (1997). Remote Control? Politics, Technology and ‘Electronic Democracy. European Journal of Communication. s. 27-42.ŞENTÜRK, Ünal (2006). Küresel Yeni Sosyal Hareketler ve Savaş Karşıtlığı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Mayıs 2006 cilt : 30 no:1, s. 31-46WAKEFİELD, Robert, I. (2009). Uluslararası Halkla İlişkiler Teorisi, İnternet ve Aktivizm: Kişisel Bir Düşünce. der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halkla İlişkiler Üzerine. Özdemir, Ankara: Dipnot Yayınları.

SİYASAL İLETİŞİMİN YENİ DOĞASI VE LİDERLİK

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 22 - 35, 30.12.2019

Öz

İkinci dünya savaşının sonrasında
sosyal bilimlerin yapısını etkileyen birçok farklı gelişme yaşanmış ve bu durum
farklı alanların ve disiplinlerin doğuşunu hızlandırmıştır. Siyasal iletişim
kavramı da bu dönem içerisinde siyaset ve iletişim kavramlarının bir araya
gelmesiyle oluşmuştur. Aslında siyasal iletişim kavramının tarihsel köklerini
insanoğlunun yerleşik hayata geçmesi, ticaretin gelişimine kadar götürebilsek
de kavramın kullanımı için asıl belirleyici olan zaman dilimi 20.yüzyıldır.  Savaş sonrasındaki süreçte yaşanan siyasal,
ekonomik ve toplumsal dönüşümler sosyal bilimlerde yeni alanları ortaya
çıkarırken yeni bir siyaset yapma biçiminin gelişmesini sağlamıştır. Siyasetin
yeni biçiminin ise en önemli aktörleri liderlerdir.  Çalışmada siyasal iletişimin yeni doğası üç
başlıkta özetlenecektir. Bunlardan birincisi yeni bir toplum yaratma
düşüncesine paralel olarak özellikle sosyal refah devletinde siyasetin teknik
bir alan olarak kavranılmasıdır. İkincisi neoliberal dönemde pazarlama
mantığının siyasette yaygınlaşmasıdır. Üçüncü ve son olarak ise internet
teknolojisinin gelişiminin sonucunda dijital bir ağa dönüşen siyasetin hem
siyasetçilere hem de yurttaşlara sunduğu imkanlardır. Çalışma, üç eksen
üzerinde siyasal iletişim yeni doğasını ve bu doğada liderin siyasal alandaki
artan gücünü teorik bir çerçevede sunmaktadır.

Kaynakça

  • AKDOĞAN, Yalçın (2004). AK Parti ve Muhafazakar Demokrasi. İstanbul: Alfa Yayıncılık.Aysel, Aziz (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.BAUDRILLARD, Jean (1996). Sessiz Yığınların Gölgesine ya da Toplumsalın Sonu. (çev. Oğuz Adanır). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.BECK, Ulrich (1999). Siyasallığın İcadı. (çev. Nihat Ülner) İstanbul: İletişim Yayınları. ÇOŞKUN, Mustafa Kemal (2006). Süreklilik ve Kopuş Teorileri Bağlamında Türkiye’de Eski ve Yeni Toplumsal Hareketler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. cilt 61,sayı 1,s.67-102.DALTON, Russell, J. (1996), Citizen Politics: Public Opinion and Political Parties in Advanced Industrial Democracies. Chatham, NJ: Chatham House.HABERMAS, Jürgen (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. Yeni Türkiye 21.Yüzyıl Özel Sayısı. sayı:19.HARVEY, David (1997). Postmodernliğin Durumu. (çev. Sungur Savran) İstanbul: Metis Yayınları.KARAGÖZ, Kezban (2013), Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Digital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi. Temmuz-Aralık 2013,sayı:1, s.131-156.KAPANİ, Munci, (2002), Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.KESKİN, Fatih (2011). Politik Profesyoneller ve Uzmanlar. Ankara: De Ki Yayınları. KIRCHHEIMER, Otto (1996). The Transformation of Western European Party System. (der. L.Palmımbara, M. Weiner) Political Parties and Political Development. NJ: Princeton University, s.177-200
  • KÖKER, Eser (2007). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: İmge Kitapevi, KYMLICKA Will (2004). Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş. İstanbul: İstanbul Bilgi Yayınları.MANCINI, Paolo, SWANSON, David L. (1998). Politics, Media, and Modern Democracy Introduction. (eds. David L. Swanson, Paolo Mancini) Politics, Media, and Modern Democracy an International Study of Innovations in Electrol Campaigning and Their Consequences. Westport: Preager Publishers.MANCINI, Paolo (2009). Politik Profesyonellikte Yeni Ufuklar. (der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halkla İlişkiler Üzerine. Ankara: Dipnot Yayınları.MAZZOLENİ, Gianpietro, SCHULZ, Winfred (2009). Politikanın Medyatikleşmesi: Demokrasiye Bir Meydan Okuyuş Mu?. (der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halka İlişkiler Üzerine. Ankara: Dipnot Yayınları.McNAIR, Brain (2005). An Introduction to Political Communication. New Yrok: Routledge.MEYER, Thomas (2004). Medya Demokrasisi. (çev. Ahmet Fethi) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. ÖZDEMİR, Süleyman (2007). Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti. İstanbul: İTO Yayınları.ÖZDEMİR, Süleyman (2009). Küreselleşme ve Refah Devletleri Üzerindeki Etkileri, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, sayı: 57, s.56-86ÖZKAZANÇ, Alev (2007). Siyaset Sosyoloji Yazıları: Yeni Sağ ve Sonrası. Ankara: Dipnot Yayınları.ÖZTÜRK, Bülent (2015). Siyasal İletişimde İdeolojik Söylem: 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Üzerine Bir İnceleme. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi. Cilt 2, Sayı1, s.68-85.POSTMAN, Neil (2012). Televizyon: Öldüren Eğlence (Gösteri Çağında Kamusal Söylem). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.STREET, John (1997). Remote Control? Politics, Technology and ‘Electronic Democracy. European Journal of Communication. s. 27-42.ŞENTÜRK, Ünal (2006). Küresel Yeni Sosyal Hareketler ve Savaş Karşıtlığı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Mayıs 2006 cilt : 30 no:1, s. 31-46WAKEFİELD, Robert, I. (2009). Uluslararası Halkla İlişkiler Teorisi, İnternet ve Aktivizm: Kişisel Bir Düşünce. der. Fatih Keskin, Pınar Özdemir) Halkla İlişkiler Üzerine. Özdemir, Ankara: Dipnot Yayınları.
Toplam 2 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Süleyman Şahan 0000-0001-5137-0317

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 15 Ağustos 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şahan, S. (2019). SİYASAL İLETİŞİMİN YENİ DOĞASI VE LİDERLİK. Milli Kültür Araştırmaları Dergisi, 3(2), 22-35.

MİLLİ KÜLTÜR ARAŞTIRMALARI DERGİSİ OLARAK TÜRK BİRLİĞİ KONGRELERİNE DESTEĞİMİZ SÜRMEKTEDİR. 



22-24 Aralık tarihlerinde Akdeniz'in İncisi Alanya'da gerçekleşen "V. Uluslararası Akdeniz Bilimsel Araştırmalar Kongresi"  dergimiz MİKAD ve Alanya Belediyesi'nin işbirliği ile gerçekleşmiştir. MİKAD olarak Türk bilim dünyasına katkı sunmaya devam etmekten onur duymaktayız.

















DERGİMİZİN TÜRK DÜNYASINA AKADEMİK BAKIŞI


Milli Kültür Araştırmaları Dergisi akademik yayın hayatı, "Turan Kurultayı" sonuçları ile paralel yöndedir ve bu hedefler doğrultusunda yayın yapmaktadır. 

Sonuç bildirgesi ana teması: Köklere inemezseniz göklere yükselemezsiniz..

Hedefi: 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır…

Macaristan’ın Başkenti Budapeşte yakınlarında Bugac’ta düzenlenen TURAN KURULTAYI’nda Türk soyundan gelen Macar, Azeri, Avar, Başkurt, Bulgar, Balkar, Buryat, Çuvaş, Gagavuz, Kabardino, Karaçay, Karakalpak, Kazak, Kırgız,Kumuk, Moğol, Nogay, Oğuz, Özbek, Tatar, Tuva, Türkmen, Uygur ve Yakut boyları bir araya gelerek aşağıdaki kararları almıştır…

1) Ümitlerimizi yeşerten Türk Devletler Teşkilatı’nın kurulması memnuniyetle karşılanmıştır.

2) Bütün dünyaya adından bahsettiren Türk Devletler Teşkilatı daha aktif hâle getirilmelidir.

3) Bu bağlamda Türk Devletler Teşkilatının ikinci ve üçüncü halkaları mutlaka kurulmalıdır.

4) Teşkilatın kurulacak ikinci ve üçüncü halkalarında, “Türk Devletler Teşkilatında biz neden yokuz” diyen pek çok devlet gibi, Balkanlar’dan Moğolistan’a, Uyguristan’dan-Kore’ye kadar bütün akraba toplulukları yer almalıdır.

5) Bunun dışında; Özellikle Balkan Türkleri olmak üzere, Kamboçya’dan-Sri Lanka Türklerine, Pakistan ve Himalaya’daki Türklerden, Girit Türklerine, Libya’da ki Türklerden-Irak’taki Türkmenelindeki Türklere, Romanya Türklerinden-Kırım’a, Nijer’de yaşayan Tuaregler’den-Doğu Afrika’da ve Ortadoğu’da yaşayan Osmanlı Türkü’nün torunlarına, Sibirya’dan Kafkaslara, Tacikistan’a kadar hiçbir oba ve aşiretleri dışarıda bırakmadan temsilci alınması zarûrî olmuştur.

6) İşte öyle bir yapıya büründürülecek Türk Devletler Teşkilatı’nın önemli çalışması hâline gelen TURAN KURULTAYI için teklifimiz; bundan böyle dönüşümlü olarak her iki yılda bir diğer Türk Cumhuriyetlerinin birinde, olimpiyat oyunlarıyla, ekonomik ve kültürel oturumlarıyla kısaca her yönüyle icrâ edilmelidir.

7) Bugün Türk Devletler Teşkilâtının kurulması gibi; Turan Birliğini kurma mücâdelesi için, tam 100 yıl önce şehit düştüğü 4 Ağustos 1922’ye kadar, işgaldeki Türk Devletlerini kurtararak TURAN bayrağı altında biraraya getirmek isteyen Enver Paşa unutulmamalıdır. Anıtı dikilmeli, hayatı ve mücadelesi film yapılarak gelecek nesillere aktarılmalıdır.

8)Türk Devletler Teşkilatının bünyesinde ortak ordu, ortak pazar ve ortak parlamento kurulmalı ve üçer aylık dönemlerde Macaristan Parlamentosunda toplanarak yapılan çalışmalar gözden geçirmelidir.

10) Yine TDT bünyesinde Türk Dünyası Stratejik Araştırmalar Merkezi ve Türk Dünyası Araştırmalar Enstitüsü,Türk Dünyası Akademisyenler Birliği, Türk Dünyası Tarım Birliği (hayvancılık dahil), Tür Dünyası Sağlık Teşkilatı ve Türk Dünyası Arama Kurtarma (TÜDAK) kurulmalıdır.

11) Türk Dünyası Ekomomik Formu iki yılda bir Türk Dünyasının kalbi konumundaki Aşkabat’ta yapılmalıdır.

12) Türk Dünyası Bilim Olimpiyatları iki yılda bir Özbekistan’da icra edilmelidir.

13) Türk Dünyası Uzay Araştımaları Enstitüsü kurularak Kazakistan’da her yıl toplanmalıdır.

14) Türk Teknofest Festivali her yıl Türkiye’de yapılmalıdır.

15)Türk Dünyası Yüksek Öğrenim Kurumu kurulmalı, Türk Dünyasındaki üniversitelerin denkliği için üniversitelerde ıslah çalışmaları yapılmalıdır.

16) Türk Dünyası Hekimler Birliği Kurularak her yıl Azerbaycan’da biraraya gelmelidir.

17) Türk Dünyası Bilim Ödülleri düzenlenmeli ve iki yılda bir yapılan Turan Kurultayında sahiplerine takdim edilmelidir.

18) Türk Dünyası Film Festivali ve Türk Dünyası Erovizyon Müzik yarışmaları dönüşümlü olarak Kırgızistan’da birer yıl arayla yapılarak dereceye girenlere ödülleri verilmelidir.

19) Merkezi İstanbul’da olan Türk Dünyası Belediyeler Birliği “iş birliği-güç birliği” kapsamında genişletilerek, en küçük belediyelere kadar bütün Türk Dünyasını kapsayacak şekilde dizayn edilmelidir.

20) Türk Dünyası Kültür, sanat, edebiyat çalıştayları yapılarak Türk Dünyasının ortak değerleri, özellikle Dede Korkut, Nasrettin Hoca, Atilla, Timur, Uluğ Bey, Ali Kuşçu gibi önemli şahsiyetler anlatılmalıdır.

21) “Tarihini bilmeyen milletlerin coğrafyasını başkaları çizer” düsturuyla, Türk Dünyası ortak tarihi yeniden yazılmalıdır. Bunun İçin “Millî Tatihçiler Şurâsı” âcilen kurulmalıdır.

22) Başta Doğu Türkistan olmak üzere Musul-Kerkük, Kıbrıs, Kırım, Batı Trakya gibi Türk Bölgelerinin statüleri uluslararası platformlarda sürekli dile getirilerek, layık oldukları konuma gelene kadar dünya gündeminde kalmaları sağlanmalıdır.

Bütün dünya bilmelidir ki, 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır.

Turan Kurultayı Bilim Kurulu


TURAN KURULTAYI SONUÇ BİLDİRGESİ..
Budapeşte, 13.08.2022